Mój pierwszy raz ;) - Cichy Kącik

W Krakowie mieszkam od lat wielu, ale jakoś nigdy nie było mi po drodze z Cichym Kącikiem. Naszła mnie ostatnio ochota żeby się wybrać.
Już na ustawce na Błoniach widać luźniejszą niż na IC atmosferę, gdy ruszamy tempo jak po bułki do sklepu :P I takie też się utrzymuje przez długi czas.
Nawet na krótkich podjazdach, zbierających się na jeden duży (najwyższy punkt na Jurze) bardzo spokojnie. Dopiero na końcówce podjazdu do Jerzmanowic poszło konkretniejsze tempo, ale że się podjazd skończył to i tempo siadło :P Na górkach czekanie na wszystkich. Ogólnie - miło, przyjemnie, turystyka panie!

Po 37km jazdy, na jednym z małych zjazdów nagle mój GPS dostał świra i zaczął lecieć dobre ze 2m nade mną :P Ostro po hamulcach, i zaczynam poszukiwania. Nawet nie wołałem żeby ktoś stawał (wszyscy pojechali :P), żeby głowy nie zawracać.
Jako jedyny z kolarzy miałem nogawki. Oj, jak bardzo się cieszyłem że je mam, gdy brodziłem w pokrzywach po pas w poszukiwaniu GPSa... Po dobrych 10min szukania, już mocno zrezygnowany cudem zauważam go wśród pokrzyw. Jest!

Nie mając pojęcia jaka jest trasa, niemożliwe było jakiekolwiek gonienie. Jadę sobie więc samemu do Skały i dalej do Krakowa, podciągając tym samym średnią z 29 do 31,5. Tego jeszcze nie było, żebym sam jechał szybciej niż w grupie :P Tak czy inaczej miło było i jeszcze na pewno się kiedyś wybiorę.
Grupę prowadziło kilku koksów, więc jest się z kim ścigać (tzn za kim zostawać z tyłu :P).